8. The Suprise

- My tylko...- Zdołałam z siebie wydusić tyko te dwa słowa. To, że teraz czułam zażenowane to tylko mało powiedziane. Czułam jak chowam się pod ziemię z tego wszystkiego.

- Wytłumaczysz nam to jutro rano. A Ciebie chłopcze już pożegnamy.- Wskazali w stronę Justina. Ten szybko złapał swoją bluzkę. Pocałował mnie w policzek i wyszedł. Krzyknął jeszcze dobranoc moim rodzicom i po chwili drzwi od domu się zamknęły. 

Stałam tam jak głupia, bawiąc się swoimi pacami. Cały czas czułam wzrok swoich rodziców na mojej twarzy. Nie miałam odwagi na nich spojrzeć. 

- Bethany nie wiedzieliśmy, że jesteś do tego zdolna, żeby przespać się z chłopakiem pod naszą nieobecność.- Powiedziała a raczej lekko wykrzyczała.

- Nie przespałam się zanim my po prostu się całowaliśmy. Nie pozwoliłabym na nic więcej.- Odarłam cichym głosem. Naprawdę nie chciałam się przespać z Justinem. Powiedziałabym NIE, gdyby poszło to dalej.

- Tylko całowaliście?! Byliście prawie rozebrani! Na pewno by do czegoś doszło!- Tata poszedł gdzieś na dół, więc teraz tylko rozmawiałam z mamą. Usiadłam na swoim łóżku i ciężko westchnęłam.- Nie myśl, że ominie cię ta rozmowa.

- Mamo na prawdę zaufaj mi. Nie przespałabym się z nim. I jeśli będę chciała to zrobić z jakimkolwiek chłopakiem to powiem Ci o tym.- W końcu spojrzałam w oczy swojej matki. Ujrzałam w nich troskę. Zrobiło mi się jeszcze głupiej, że tak na nich-na nią-  naskoczyłam.

- Dobrze córciu, ja się po prostu o Ciebie martwię.- Moja rodzicielka podeszła do mnie i przytuliła, po czym pocałowała moje czoło.

- Wiem, mamusiu.- Także się do niej przytuliłam. Już nie czułam  się tak zażenowana jak przedtem.

- Nie myśl, że unikniesz kary. Szlaban na tydzień.- Mama wstała i wyszła z pokoju. Mogła wyczuć, że się uśmiecha w geście tryumfalnym.

Opadłam na swoje łóżko i wykrzyknęłam "Świetnie". Nawet nie wiem, kiedy usnęłam.

Następnego dnia obudziłam się w ciuchach, na łóżku. Spojrzałam na zegarek i zobaczyłam, że jest po 9. Wstałam i poszłam do łazienki, wziąć prysznic. Rozebrałam swoje wczorajsze ciuchy i weszłam pod ciepłą wodę. Po umyciu całego swojego ciała, owinęłam się ręcznikiem i ustałam przed lustrem. Zobaczyłam, że na mojej szyi i dekoldzie jest kilka małych malinek.- Justin.- zaśmiałam się sama do siebie i związała włosy w luźnego koka.

Ubrałam się w jakiś dres i weszłam na twittera. Wyświetlił mi się profil Tiffany i jej ostatni tweet

" W końcu się pogodzili"

Przeglądałam kolejne tweety kiedy zadzwonił mój telefon

Tiff: jesteś bardzo zła?

Ja: A jak myślisz? Jak mogłaś knuć z Justinem za moimi plecami?!

Tiff: Przepraszam, ale widzę, że Ci się on podoba nie mogłam patrzeć jak się męczysz.

Ja; Justin jak by sam chciał to by przyszedł i przeprosił.

Tiff: Ale ja go nie zmuszałam to był jego pomysł. Ale dobra nie gadajmy o tym. Co robisz dziś wieczorem?

Ja: Nie mam żadnych planów.

Tiff: To wspaniale idziemy na imprezie całą czwórką.

Ja: O której mam być gotowa.

Tiff:  Dam Ci potem znać. Załóż coś sprośnego.

Nie zdążyłam nic odpowiedzieć, a przyjaciółka się rozłączyła.- Coś sprośnego- powiedziałam sama do siebie. Po czym wstałam i poszłam do swojej garderoby. Przeglądałam każdą sukienkę.- Kurcze przecież ja mam szlaban. Mamo!- Oderwałam się od przeglądania ciuchów i zbiegłam po schodach do kuchni, gdzie zastałam tylko swoją mamę.

- O cześć córciu, wyspałaś się.- Zapytała.

- Tak, tak mamo słuchaj mam do Ciebie prośbę. Bo dzisiaj jest impreza.- przerwała mi.- Masz przecież szlaban nigdzie nie idziesz.

- Ale mamo proszę nie możemy tego szlabanu zacząć od poniedziałku. Proszę tak bardzo proszę.- Przytuliłam mamę od tyłu i jęczałam jej do ucha z prośbą o pozwolenie.

- Nie wiem co na to tata.- Powiedziała, próbując się wyrwać z uścisku.

- Przekonamy go mamo tak bardzo proszę.- Zrobiłam minę szczeniacka, patrząc wprost w jej oczy. Jak byłam młodsza zawsze to działało. Miejmy nadzieję, że teraz też.

- Dobrze , ale pamiętaj od poniedziałku zaraz po szkole przychodzisz do domu.- Powiedziała, grożąc palcem.

Podbiegłam do niej i mocno ją uściskałam. Wbiegłam po schodach z piskiem radości. Zobaczyłam, że jest jeszcze wcześnie rano wzięłam swój telefon i zobaczyłam jedną wiadomość.

Od: Justin

Do:Bethany

Mam nadzieje że nie narobiłem Ci kłopotów Księżniczko?

Przejechałam placem po ekranie, przygryzając wargę. 

Od: Bethany

Do: Justin

Rodzice wywożą mnie do klasztoru jutro.

Wystukałam i czekałam na odpowiedź.

Od: Justin

Do: Bethany

Co? Jak to? Żartujesz sobie czy na prawdę? Bo jeśli nie żartujesz to wiedz, że Cię stamtąd porwę.

Zaśmiałam się i po chwili odpisałam:

Od: Bethany

Do: Justin

Żartuję przecież, ale mam szlaban od poniedziałku :(

Nie zdążyłam odłożyć telefonu gdy dostałam odpowiedź.

Od: Justin

Do: Bethany

Czyli dziś jesteś jeszcze wolna? Co powiesz na imprezę we czwórkę?

Od: Bethany

Do: Justin

Tiffany Cię wyprzedziła. Już dawno jestem na nią zaproszona.

Po chwili znów dostałam odpowiedź od chłopaka:

Od: Justin

Do: Bethany

Czyli widzimy się wieczorem księżniczko.

Odpisałam szybki ruchem do zobaczenia i rzuciłam telefon na łóżko. Do wieczora miałam wolny czas. Za chwilę moja mam wychodzi do pracy, więc będę sama. Włączyłam telewizor i skakałam po kanałach szukając jakiegoś fajnego filmu. - LOL uwielbiam ten film- powiedziałam sama do siebie zaczęłam oglądać film.

Uwielbiałam ten film. Zawsze chciałabym mięć podobne życie do tej dziewczyny. Pełne przygód i tego wszystkie czego w moim życiu nie było. Kompletne przeciwieństwo. Film się prawie skończył, a drzwi do mojego pokoju uchyliły się i zobaczyłam w nim...

_____________________________________________________________________________________________

Przepraszam, że taki krótki, ale nie miałam weny do pisania. Mam nadzieję,ze się spodoba. Od tego rozdziału wszystko zacznie się rozkręcać. Zacznie być bardziej tajemniczo i ciekawiej.

Jak mylicie kto przyszedł do Bethany?

Na tej imprezie siż coś wydarzy?

CZYTASZ-KOMENTUJESZ